Секталар мен діни ағымдардың ұлтты іштен ірітуін қауіпсіздік жұмысын күшейтумен тежейміз бе, әлде "бір ұлт – бір дін" деген ұстаным қажет пе?[1]
Мұртаза Бұлұтай, дінтанушы: Мен бұл мәселеде әбден түңілген жанмын. Себебі біз пойызды жіберіп алдық. Сырттан келген неше түрлі діни ағымдар Қазақстанда соңғы жиырма шақты жылдың көлемінде әбден тамыр жайып, өсіп-өркендеп, өздерінің инвестициясын ақтап алды. Бұл мәселеге байланысты діни заңнамаға жасалған өзгерістер мен толықтырулар осымен үшінші рет Конституция кеңесінен өтпей, кері қайтарылды. Ең соңғы рет 2001 жылы Мәжіліс пен Сенаттан өткен заңымыз Конституция кеңесінен өтпей қалған. Араға сегіз жыл салғаннан кейін заң қайтадан қаралды. Жақында Конституциялық кеңес заңды конституцияға жарамсыз деп өткізбей қойды. Менің қорқатыным, – араға тағы да 8 жыл салатын болсақ, онда деструктивті іріткіш-шіріткіш ағымдармен күресуіміз ешқашан да жүзеге аспайтын түрі бар. Бұл мәселеде менің ойымша, ішкі мүддені, мемлекеттің, ұлттың тұтастығын, халықтың, болашақ ұрпақтың тағдырын ойлау жағынан біз өте әлсіз ұстанымда болып тұрмыз. Неге екенін білмеймін, осы мәселеде бір самарқаулық ұстаным бар. Бізге ЕЫҚҰ-ға төраға болғаннан кейін де өмір сүру керек. Сондықтан кішкене батылдық танытуымыз керек еді. Осы түріне қарап, менің бұл ағымдармен күрес жүргізіледі дегенге сенбеймін. Сауалнаманы жүргізген – Айдын ОЛЖАЙ
[1] «Айқын» газеті, 27.03.2009 ж.
